Eerste kater op Erasmus
Hier zijn we weer; de drie musketiers in Oulu met meer avonturen!

WAARSCHUWING: Verschrikkelijk lang blogbericht!
ZATERDAG

Ons eerste weekend kwam geen minuut te vroeg en we planden dus ook om uit te slapen. Zoals echte uitslapers, sliepen we tot 9uur. We zijn dan maar op verkenning vertrokken. Als eerste bezichtiging passeerden we het breiwinkeltje dat zich onder onze AirBnb bevond, gepaard met de uitspraak "dat winkeltje wolt wel goed!" (Danku Floris)
We maakten kennis met Bobby oftewel Tori Polliisi, die op het marktplein staat als eerbetoon aan de agent die vroeger alles in goede banen daar leidde.
Daar liepen we KP tegen het lijf (één van de coaches van het DevLab) en zo kregen we meteen ook een rondleiding op de andere campus waar het GameLab doorgaat.

Hierna gingen we richting Nallikari Beach, de hele zee was nog bevroren en na een paar keer twijfelen waagden we ons toch op het ijs. Milk Inc zou jaloers zijn op onze walk on water.
's Avonds gingen we vermoeid pizza eten, alles bleek daar XL size te zijn van de glazen frisdrank tot de pizza's toe. Onze restjes pizza puzzelden we in een pizzadoos en namen we mee naar Jukka's appartement (onze AirBnb).
Sub opgezet en gekeken welke film ze speelden, volgden de gevleugelde woorden over de film Rising Sun
Floris: "Rising Sun, das nen oude film"
Kirsten: "Ja inderdaad, van 1993"
Melissa: "Wij zijn wel van 93 he, gij oude doos!"
's Avonds waren we op de kaart van Oulu aan het kijken en vroegen we ons af hoeveel we nu juist gestapt hadden.
"Misschien moeten we dat eens berekenen hoeveel kilometer dat is?"
"Maar dan moeten we de schaal nog berekenen van die kaart?"
"Hallo Google Maps!"
ZONDAG
Zondag deden we nog een poging tot uitslapen, failed again!
We gingen de beste pannenkoeken ooit eten aan de Marquet Square, we kozen voor Appel Caramel, Blueberry Milk Chocolate en Nutella Cookie Crumble. Suuuuperlekker, maar zwaar!
Daarna gingen we Tukkisaaret verkennen, een park midden in de stad. Zo rustig dat je vergeet dat je in een stad bent!
MAANDAG
Nieuwe week, nieuwe start
Toen we opstonden leek het langer klaar dan anders, er lag ook een nieuw sneeuwtapijt.

Na een dag vol presentaties dat we moesten voorzien van feedback, gingen we eens zien hoe het hier werkt om flessen terug te brengen. In Finland staat er zowat op alles statiegeld, glazen flessen, plastieken flessen en blikjes!
Met onze zak vol plastieken flessen trokken we naar de K-supermarket, waar onze eerste fles ingeslikt werd zonder dat we een bonnetje kregen! Bepikt voor 40 cent, al een halve maaltijd in de studentenresto kwijt dus! We zijn de rest dan maar in de winkel waar we ze gekocht hadden gaan binnen brengen, en konden door onze verloren fles net geen stokbrood kopen van het teruggekregen geld!
We kwamen ook tot de vaststelling dat het geen goed idee is om hier naar de kapper te gaan, want "dan gaat ge uw schaamhaar op uw hoofd moeten plakken om het te corrigeren!" (Danku Melissa voor deze uitspraak!)
's Avonds kwam onze studenttutor Erika langs, ze had Finse chocolade voor ons mee (bijlange gene Belgische chocolade). Ze vertelde ons over de gebruiken bij de Finse studenten en ik toonde ook trots mijn praeseslint (jep, ik heb dat bij!). Hier in Finland hebben de studenten allemaal n'n overall met patches op, ze dragen die dan om uit te gaan. Zij vinden dat makkelijk omdat ze dan niet moeten nadenken over een outfit, maar wij vinden het gewoon lelijk. We werden door Erika ook uitgenodigd naar haar summerhouse in Lapland, spannend!

We deden onze eerste was op Jukka zijn appartement. Een wasmachine was aanwezig maar een droogkast niet, dus moesten we creatief zijn en we hingen onze wasdraad op. De wasmachines hebben geen afvoersysteem, dus al het water liep gewoon in onze badkamer. Vreemdste badkamers ooit hier, de douches hebben ook geen bak dus de badkamer is aaaaltijd een zwembad. Natuurlijk kon dit moment weer niet voorbij gaan zonder straffe quote:
Kirsten: "Ik ga naar het toilet"
Floris: "Zou je dat wel doen met dat water?"
Kirsten: "Ik zal mijn voeten wel omhoog doen als't stroomt."
DINSDAG
Toen we na een dag rondhangen op unief richting Jukka's appartement stapten, passeerden we zoals altijd aan de openlucht ijspiste. Deze keer passeerden we het niet zomaar, want onze eigenste Melissa ging eens een kijkje nemen. Ze sleurde ons mee in haar misdaad en zei de wijze woorden "Nu is't voor free he, anders is't 5 euro", Floris bekeek het bedenkelijk en vroeg zich af "Waar ziet gij da? Dat maakt ge er gewoon zelf van!"
Ondertussen maakten we plannen om 's avonds op het noorderlicht te jagen, meer hierover verder!

Terug op het appartement wouden we onze was strijken, aangezien we het strijkijzer dat op het appartement niet aan de praat kregen, probeerden we het reisstrijkijzer dat ik meekreeg van mijn mama. We volgenden mooi de instructies over hoeveel water en zout we er in moesten doen en staken het dan in het stopcontact. Gevolgd door een knal en lichtflits! De elektriciteit viel niet uit, dus we dachten dat we safe zaten. Niets is minder waar. Al snel bleek dat er redelijk wat stopcontacten niet meer werkten. De plongkast bleek af te stammen uit de jaren 50 en we konden de plong dus niet zomaar terug opzetten. Na een telefoontje naar Melissa haar papa, wisten we hoe we de plong kast moesten onder handen nemen. Het enige wat we nu nog moesten hebben, was ne nieuwe plong! Hop naar de Prisma! Na een geslaagde plongvervanging en een hallelujah momentje, besloten we om toch niet meer naar de bevroren zee te stappen voor het noorderlicht.
Tot plots om half negen er activiteit gemeld werd van het noorderlicht! We vertrokken voor drie kwartier snelwandelen en keken (vermoedelijk) 20 minuten naar een wolk.
Teleurgesteld trokken we terug naar Jukka's appartement voor onze laatste nacht daar...
WOENSDAG Oftewel verhuisdag, oftewel stressdag!
In de ochtend werden we verwacht in het DevLab om de presentaties bij te wonen van alle teams, blij verrast waren ze allemaal beter dan bij het oefenmoment. De verrassing was minder tof als bleek dat we ze allemaal van feedback moesten voorzien...
Om 12uur trokken we voor de allerlaatste keer richting Jukka's appartement, waar we onze koffers toededen (ze gingen nu al niet meer toe) en we het appartement eigenlijk nog gingen poetsen.
Een uurtje en eens gestofzuigd later, stonden we klaar om te vertrekken. Valkkyla (de studentenhome waar we verblijven) is op 20 minuten wandelen, dat hadden we lichtjes onderschat met 46kg bagage plus volgepropte rugzak!
Aangekomen aan Valkkyla ging ik met een bang hartje naar boven, ik vroeg me af of mijn roommate wel zat te wachten op gezelschap.
Allereerst kreeg ik mijn deur al niet open, way to go Kirsten!
Binnen bleek ik geen roommate te hebben en bleek mijn voorgang(st)er niet echt proper te zijn: duct tape slordig op handvaten geplakt, warmtekringen van kookpotten op mijn bureau, kapotte stores en een VER-SCHRIK-KE-LIJKE stank.
Ter compensatie en om het wat gezellig te maken, kocht ik de Prisma leeg! Met wasmand enal trokken we terug naar Valkylla. Aangezien de wasmand stampvol zat, konden we deze amper dragen; creatievelingen als we zijn zagen we gelukkig snel een slee in de wasmand, dus schoven we al onze spullen richting ons kot!
DONDERDAG
D-day! Eindelijk gingen we toegewezen worden aan een team, eindelijk konden we ons nuttig gaan voelen! We kregen alledrie een project in de health care: Melissa werd toegevoegd aan Nature @ home, Floris aan Balance in Life en ikzelf aan Music Enabling Wellbeing. We kregen meteen de opdracht om als nieuw teamlid een pitch in mekaar te steken en als volledige groep een logo en teamnaam te zoeken.
Donderdag was niet enkel D-day in het DevLab, we kregen ook onze punten van ons examen. Om 17u kwamen de punten online, normaal zit ik altijd 10 minuten voor het uur der waarheid aan mijn laptop. Nu waren we nog aan het winkelen in onze favoriete spot Prisma en de K-supermarket. Om 17u30 was het dan zo ver: hopend dat we alledrie geslaagd zouden zijn, trokken we naar onze kamers. Kanjers als we zijn, mochten we alledrie de magische 11 aanschouwen!
Als beloning en omdat het lichtmis was, bakten we pannenkoeken (ging supervlot hoor, jaja!) en decoreerden we mijn kamer verder. Meters washitape en de creatieve handelingen van Floris en Melissa later, is mijn kamer eindelijk een gezellige crib!

VRIJDAG
Hoogtepunt van de dag: Terug naar onze vaste weekendspot "Ravintola Da Max" en in plaats van gigapizza's aten we nu gigahamburgers!
ZATERDAG
Rovaniemi-tijd!
We trokken vroeg naar het station om onze bus te halen, die gelukkig voorzien was van WiFi en stopcontacten, want we hadden een rit van 3uur voor de boeg!
Aangekomen in Rovaniemi leek dit echt een dode stad te zijn. We wandelden richting onze studio in The Blueberry (B&B) via heel rustige straatjes en hadden niet echt het gevoel dat we in een bekende stad terecht gekomen waren.
We werden ontvangen door de eigenares van The Blueberry en zij gaf ons meer uitleg over wat we waar konden vinden en wat we zeker moesten bezoeken.
HOP NAAR DE KERSTMAN!
We vertrokken met de bus richting Santa Claus Village. Het werd al snel duidelijk dat Rovaniemi zeer populair is bij Aziaten, aangezien we de enige niet-Aziaten op de bus waren.

Aangekomen daar bleek Santa Claus Village een beetje overroepen te zijn; je kan er vooral winkelen en nog eens winkelen (zelfs niet alleen souvenirs, je hoeft geen koffer mee te nemen naar daar aangezien je er alles kan kopen). Je kan er ook met rendieren een tochtje maken, 18 euro voor 400m en een ritje met Husky's maken.
We lieten dit allemaal aan ons passeren en gingen na een warme chocomelk richting de kerstman.
Bleek dat Santa Claus wel een beetje Nederlands kan praten en iets weet over België. Natuurlijk gingen we ook op de foto en als impulsieve toerist dat ik ben, legde ik veel te veel geld neer om de foto te kunnen downloaden, samen met het filmpje van ons bezoek.
Terug in Rovaniemi gingen we eten in Bar & Café 21, hun specialiteit is wafels met hartige topics en lepels in rendiervorm. Misschien hebben ze er nu wel eentje minder he Melissa. Ook het eerste alcoholische drankje werd gedronken, ik koos voor St Louis Kriek en Floris voor Stella Artois. De prijs? Om van te bleiten. 's Avonds hielden we nog een heuse challenge, de "om ter meest chips in uwe mond"-challenge: Floris won met 30 (DERTIG HE), Melissa kreeg er 11 in haar mond en ik eerst maar 6, maar later ook 11.

De dag nadien checkten we uit en trokken we richting Aitta Deli & Dine om te brunchen. Voor 20 euro kon je van het buffet (dik in orde!) gebruik maken en kreeg je een warm hoofdgerecht, voor 23 euro kreeg je er een cava bij. De keuze was rap gemaakt!
Hierna trokken we richting Arktikum, het science museum van Rovaniemi. In dit museum wordt het noorderlicht uitgelegd, alsook klimaatopwarming en geschiedenis van de bossen van Finland.
We trokken ook naar het Pilke Science Center. Dit is een interactief museum, waar je karaoke (enkel Fins natuurlijk) kan doen en waar je coole spelletjes kan spelen (enkel jammer van het Aziaatje dat er maar bleef op spelen en ons geen kans gaf).

's Avonds zijn we gaan eten bij Roka en heb ik eindelijk rendier gegeten! Suuuuperlekker, het heeft de textuur van eend zo 'n beetje en een wildsmaak. OMNOMNOM!
Om 21u15 namen we dan weer onze bus richting Oulu, na een helse rit kwamen we aan om 12u15. Een snelwandeling later konden we eindelijk gaan slapen!
MAANDAG EN DINSDAG
Over deze dagen valt er niet veel te vertellen, buiten dat we alledrie gestorven zijn tijdens het pitchen en we ons bezig gehouden hebben met manieren zoeken om Temptation Island en De Mol te bekijken, en we zijn er in geslaagd! Hallelujah!

Oja, in Rovaniemi zagen we de eerste kater.
WOENSDAG
Vandaag stonden we op bij -19, eindelijk het echte koude weer!
Bezoek uit België: 40 studenten van de Artesis Plantijn Hogeschool kwamen het DevLab bezoeken,. Alle hens aan dek want de gasten moesten goed ontvangen worden. Er werden allerlei Finse gebakjes gebakken en iedereen moest paraat staan.
De bedoeling was dat ze ons ook zouden helpen bij ons project, maar een grote hulp bleken ze niet echt te zijn.
Na een lange dag in het DevLab, gingen we met Erika mee om te hockeyen. Ik bleef aan de kant, aangezien ik al dagen last heb aan mijn knie. Maar Floris en Melissa bleken natuurtalenten te zijn. Melissa scoorde zelf!
Kirre out!
Ik ben er snel weer met meer vriesweer!